Iduna's apples

Δεν ήταν η θάλασσα που μου θύμισε τους Βόρειους σήμερα. Η θέα των κυμάτων που σπάνε στα πλάγια του πλοίου και δροσίζουν με τις αλμυρές τους σταγόνες το παράθυρο μου, δεν έπαιξε κανέναν ρόλο. Τότε τί ήταν; Σίγουρα κάτι πολύ πιο απλό και άκυρο. Ας τα πάρω όμως απο την αρχή.


Έχω 6 ώρες μέχρι να φτάσω στο λιμάνι του Ηρακλείου. Φυσικά μαθημένος από ταξίδια με πλοίο ήρθα εξοπλισμένος. 4 περίπου ώρες η μπαταρία του psp και άλλες 4 περίπου του υπολογιστή φτάνει και περισσεύει. Μέχρι και βιβλιαράκι για ξεκούραση έχω πάρει μαζί. Ας αρχίσουμε λοιπόν με psp. Ας δούμε το kingdom hearts που ο παλικάρις έχει λυσάξει να παίξω . Καλό δεν λέω. Όμορφα αρχίζει, παραμυθένια. Ύστερα από μια ώρα και έχοντας καταβροχθίσει δύο σάντουιτς έφτασα και στο πρώτο boss. Ωχ αυτός είναι δύσκολος. Τις φάγαμε. Όπα τις φάγαμε πάλι. Γκρρρρ πάω να πάρω κάνα γλυκό από το μπαρ. Ωραία τώρα που φάγαμε και το ντόνατ μπορούμε να συνεχίσουμε. Φτουι. Πάλι ξύλο φάγαμε. Κάτσε θα πάρω παλικάρη. Αυτός θα ξέρει.... πφ δεν απαντάει. Θα δοκιμάσω πάλι. ΦΤΟΥ. Σπασιμοοοοο. Ήταν και ψιλομούφα το ντόνατ. Μηλόπιτα έπρεπε να πάρω. Μηλόπιτα. - Μήλο – οι θεοί τρώνε μήλα για να διατηρήσουν την νεότητα τους. Ωχ αυτό είναι. Τα μήλα της Iduna . Ας μην χρονοτριβώ λοιπόν.

( και λόγο μιας τρομακτικής σύμπτωσης το πλοίο περνάει δίπλα από τη Μήλο όσο γράφονται αυτές οι γραμμές )







Τα μήλα της Iduna και πως παραλίγο να καταστρέψει τους θεούς ο Λόκι


Μέσα στην Asgard σε ένα χρυσό σπίτι κατοικούσε η θεά Iduna. Αυτό το σπίτι είχε έναν θαυμάσιο κήπο όπου εκεί φύτρωνε μία μηλιά. Όποιος έτρωγε από μήλα της μηλιάς διατηρούσε για πάντα την νεότητά του. Κάθε μεσημέρι λοιπόν μετά το φαγητό , οι θεοί μαζεύονταν στον κήπο της Iduna, όπου εκείνη πρόσφερε στον κάθε ένα, ένα μήλο. Έτσι οι θεοί παρέμεναν για πάντα νέοι και όμορφοι.

Η ιστορία μας ξεκινά όταν ο Odin , σε ένα από τα πολυάριθμα ταξίδια που έκανε στον κόσμο των ανθρώπων , πήρε μαζί του και τον Loki. ( σπουδαία έμπνευση είχε ......) Καθώς ταξίδευαν , φτάσαν κοντά στα σύνορα του Jotunheim, τον κόσμο των γιγάντων και ορκισμένων εχθρών των θεών. Εκεί ο τόπος ήταν τελείως άδειος. Δεν υπήρχαν πουθενά ούτε φυτά ούτε ζώα και όπως έκανα εγώ τον συνειρμό με την μηλόπιτα, έτσι κάναν και οι δύο θεοί τον συνειρμό ότι το στομάχι τους είναι και αυτό άδειο. Μία τρομερή πείνα λοιπόν έπεσε πάνω τους.

-Odiiiiin. Πειναωωωωωω.
-Και εγώ. Κάνε υπομονή κάτι θα βρούμε.

Ύστερα από μία ώρα...

-Odiiiiiiiiin. Πεινάωωωωωω
-Και εγώ το ίδιο σου λέω. Κάνε υπομονή και μην το σκέφτεσαι . Κάτι θα βρούμε.

Ύστερα από άλλη μία ώρα....

-Odiiiiiiiin , πεινάω λέμε.
-E και εγώ πεινάω . Κάνε υπομονή . Κάτι θα βρούμε σου λέω.
-Αυτό είπες και πριν . Το μόνο που βλέπω είναι κενό, κενό, κενό και μία αγέλη από μοσχάρια εκει κάτω. ΩΧ ΜΟΣΧΑΡΙΑ!!!!! Σκότωσε κανένα να φάμε Odin!!!!!

-Χαλάρωσε Loki. Θα έπρεπε να ξέρεις εσύ πρώτος τι παιχνίδια παίζει το μυαλό όταν πεινάς πολύ. Κοίτα . Θα πετάξω την λόγχη μου και θα περάσει από μέσα, αλλιώς να μην με λένε....


ΠΑΦ πάρτο κάτω.

-Μπα για δες αληθινό ήταν. Λοιπόν όπως έχω πει και σε άλλο κεφάλαιο ένας αρχηγός είναι για να σκέφτεται....
-Ναι ξέρω ω μέγα Odin. Θα ετοιμάσω εγώ το φαγητό.
-Καλοψημένη η μπριζόλα μου εμένα.

Έτσι λοιπόν ο Loki ετοίμασε μια φωτιά , και αφού έκοψε το κρέας το έβαλε να ψηθεί, ενώ ο Odin είχε κάτσει πάνω σε ένα βράχο και σκεφτόταν τα πράματα που είδε στον κόσμο των ανθρώπων.

Ύστερα από ώρα ο Loki φώναξε τον Odin για το φαγητό. Όταν όμως του το σέρβιρε και ο odin πήγε να το κόψει είπε στον Loki.

-βρε Loki. Καλοψημένο σου είπα το κρέας μου. Όχι ωμό. Βάλτο λίγο ακόμα
Μ-άλιστα ω πατέρα Odin.

Ο Loki έβαλε το κρέας πίσω στην φωτιά και πρόσθεσε και μερικά ξύλα ακόμα ώστε να φουντώσει λίγο παραπάνω η φωτιά.

-Έτοιμο τo κρέας, φώναξε ο Loki και το έβγαλε από τη φωτιά. Όταν όμως το σέρβιρε ξανά στον Odin εκείνος του είπε.

-Βρε Loki, βρε Loki. Αφού είπαμε καλοψημένο. Πάλι ωμό το έφερες; Βάλτο πάλι πίσω
-Μάλιστα ω Odin. Καλοψημένο έρχεται.

Τώρα θα δεί . Καλοψημένο το θέλει; Καλοψημένο θα το πάρει, σκέφτηκε και άρχισε να χτίζει μία μεγάλη πυραμίδα από ξύλα. Αφού λοιπόν την έκανε πιο μεγάλη από το μπόι του της έβαλε φωτιά και έβαλε και το κρέας πάνω.

-Ετοιμο το κρέας!!!! Καλοψημένο καλοψημένο!!! Πυρκαγιά σκέτη!!!!, είπε ο Loi και πρόσφερε το κρέας στον Odin.
-Καλά βρε Loki , πλάκα μου κάνεις ; Τώρα είναι ακόμα πιο ωμό και από πριν. Άλλο μου έφερες;;;;;
-Τι ; μα δεν γίνεται αυτό αφού έφτιαξα μία πολύ όμορφη πυρκ... φωτιά.
-Τι δεν γίνεται; Για δοκίμασε και εσύ να δεις.
-Αποκλείεται το κρέας μου είναι...... , είπε καθώς δοκίμαζε ένα κομματάκι, ΩΜΟ!!!! μα πως;
-Μάλλον είναι μαγεμένο. Άστο και ας συνεχίσουμε το δρόμο μας.
-Πεινάω . Εγώ εδώ θα κάτσω . Θα ψηθεί θέλει δεν θέλει. Δεν θα του περάσει. Εγώ θα το ψήσω ακόμα και αν χρειαστεί να κάψω όλο... τον ερημότοπο;
-Καλά , όπως αγαπάς Loki. Εγώ προχωράω πάντως.

Ο Loki έμεινε εκεί όλη την μέρα και όλη την νύχτα παλεύοντας με το κρέας. Πότε βάζοντας περισσότερα ξύλα, πότε φυσώντας με το στόμα τη φωτιά, αλλά το αποτέλεσμα παρέμενε ίδιο. Το κρέας έμενε ωμό. Κάπου εκεί βρήκαν και οι πρώτες αχτίνες της αυγής, πάνω από την φωτιά.

Ξάφνου από πάνω του άκουσε φτερούγισμα και μία φωνή να λέει:
-Είμαι ο τρόμος που πετάει την νύχτα
-Ωχ αλήθεια; Ρώτησε ο Loki και κοίταξε πάνω για να δει από που ερχόταν η φωνή.
-Όχι. Αλλά πάντα ήθελα να το πω αυτό. Απάντησε ένας θεόρατος αετός. Ο μεγαλύτερος που έχει δει ποτέ θεός και άνθρωπος. ' Βλέπω πως δεν μπορείς να μαγειρέψεις με τίποτα το κρέας' συνέχισε ο αετός

-Μα με τίποτα όμως!!!! Απάντησε χολωμένος ο Loki.
-Άκου τι θα κάνουμε. Είπε ο αετός. Θα σε βοηθήσω να το μαγειρέψεις αλλά θα πρέπει να μου δώσεις μερίδιο.

-Έγινε. Απάντησε ο Loki , και έκανε στην άκρη ώστε να πλησιάσει ο αετός στην φωτιά


Ο αετός πλησίασε και άρχισε να χτυπάει τις φτερούγες του πάνω από την φωτιά, η οποία με κάθε χτύπημα από τα τεράστια φτερά του, θέριευε περισσότερο. Σύντομα το κρέας πήρε χρώμα και η μυρωδιά του, ζάλιζε τον Loki !!!

-το μερίδιο μου είπε ο αϊτός και άρπαξε το κρέας πριν προλάβει ο Loki να κουνήσει από τη θέση του.
- Βρε παλιόπουλο !!!! Όλο το έφαγες; Είπε ο Loki και με το σιδερένιο σουβλί που χρησιμοποιούσε για να γυρνάει το κρέας, κάρφωσε τον αετό στο στήθος.

Ο αετός όμως χωρίς να τον ενοχλήσει καθόλου το σουβλί που ήταν καρφωμένο πάνω του, άνοιξε τις φτερούγες του και σηκώθηκε στον αέρα, παίρνοντας μαζί του τον Loki , ο οποίος ξαφνικά βρέθηκε να κρέμεται στον αέρα.


-Ωπα , βλέπω το σπίτι μου από εδώ. Είπε ο Loki που ακόμα δεν είχε καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης.

-Μουαχαχαχαχα. Εκανε ο αετός. Επιτέλους έχω τον Loki, τον αχρείο που κορόιδεψε τον αδελφό μου και έχτισε το τείχος της Asgard χωρίς να τον πληρώσει. ( Το γεγονός ότι τον έσφαξε ο Thor πέρασε απαρατήρητο από τον κύριο. Τα λεφτά πάνω από όλα. Τι αγαπημένα αδελφάκια... ) Θα μου το πληρώσεις πολύ ακριβά αυτό , αλλιώς να μην με λένε Thiassi ο γίγαντας.

Την κάτσαμε, σκέφτηκε ο Loki, και ο πανικός του άρχισε να γίνεται μεγαλύτερος , όταν είδε ότι ο αετός μπήκε μέσα στο Jotunheim, την χώρα των γιγάντων. Το Jotunheim είναι ένας πολύ άγριος τόπος, όπου παντού κυριαρχεί ο πάγος και πανύψηλα βουνά. Το μόνο που σπάει την κρύα μονοτονία είναι οι φωτιές που βγαίνουν από σχισμές του εδάφους και βάφουν κόκκινο τον ουρανό. Ο αετός πλησίασε ένα παγόβουνο όπου άφησε εκεί τον Loki.

-Αυτή θα είναι η τιμωρία σου , να παγώσεις από το κρύο σε αυτό τον τόπο, είπε ο αετός και πέταξε σε μία σχισμή που υπήρχε ψηλά στο βουνό.

Ο Loki δεν μπορούσε να πεθάνει από το κρύο, επειδή και αυτός, παρά τα φαινόμενα , ήταν θεός. Αλλά το κρύο ήταν τόσο τσουχτερο, που δεν τον άφηνε ούτε να κουνηθεί, πόσο περισσότερο να δραπετεύσει κολυμπώντας από το παγόβουνο.

Την επόμενη μέρα ο γίγαντας ήρθε πίσω με την μορφή αετού και κοίταξε τον Loki ο οποίος ξεπάγιαζε από το κρύο.

-Θα ήθελες Loki να γυρίσεις πίσω στο ζεστό σου σπίτι; Τον ρώτησε ο γίγαντας.
-Χέζουν οι αρκούδες στο δάσος; Του αντιγύρισε ο Loki.
-Τότε θα πρέπει να είσαι έτοιμος να πληρώσεις τα λύτρα.
-Και ποια είναι τα λύτρα; Τον ρώτησε γεμάτος απορία ο Loki.
-Θα πρέπει να μου φέρεις τα μήλα της Iduna, του απάντησε ο αετός , αυτά που χαρίζουν αιώνια νιότη και ομορφιά.

-Αυτό είναι αδύνατον ,βλέπεις......

-Πάγωνε τότε , απάντησε ο αετός, πριν προλάβει να τελειώσει ο Loki και πέταξε μακρυά, αφήνοντας τον Loki να του μαστιγώνει ο κρύος άνεμος το πρόσωπο.



Την επόμενη μέρα ο αετός ξαναγύρισε στον Loki, και είδε ότι είχαν αρχίσει και σχηματίζονταν κρύσταλλοι πάγου πάνω στον Loki, από την παγωνιά .

-Λοιπόν Loki. Μήπως αναθεώρησες την άποψή σου για να μου φέρεις τα μήλα της Iduna;
-Όχι , γιατί βλέπεις ότι....
-Πάγωνε τότε , τού είπε ο αετός ξανά και πέταξε μακρυά.

Την επόμενη μέρα ο αετός, για άλλη μια φορά, επέστρεψε και θαύμαζε τα όμορφα σχήματα που έφτιαχνε ο πάγος πάνω στον Loki.


-Λοιπόν Loki, θα σου κάνω μια ερώτηση που δεν περιμένεις. Μήπως αναθεώρησες την άποψη σου για τα μήλα της Iduna;

-Αναλόγως . Θα με αφήσεις να τελειώσω αυτό που έχω να πω αυτή τη φόρα; Του απάντησε ο Loki τρέμοντας.

-Εντάξει , συμφώνησε ο αετός.
-Σίγουρα; Μέχρι τέλους; Το υπόσχεσαι; Ξαναρώτησε ο Loki.
-Ναι μην ανησυχείς τον καθησύχασε ο αετός .
-Ωραία . Δεν μπορώ να σου φέρω τα μήλα της Iduna γιατι....
-Πάγωνε τότε, είπε και πέταξε μακρυά.

-Πλάκα έκανα , είπε ο αετός που ξαναγύρισε. Πες μου.
-Λοιπόν, δεν μπορώ να σου φέρω τα μήλα της Iduna γιατί τα φυλάει όλη την ώρα , και τα δίνει μόνο εκείνη στους θεούς. Οπότε δεν υπάρχει κανένας τρόπος να τα κλέψω.

-Ω έλα τώρα Loki. Είμαι σίγουρος ότι κάποιο τρόπο θα βρεις.
-Πραγματικά. Η Iduna δεν αφήνει ποτέ τα μήλα της για κανέναν λόγο. Να φανταστείς ότι δεν έχει βγει ποτέ έξω από τον κήπο της. Αλλά ακόμα και αν καταφέρω να την πείσω να αφήσει τον κήπο της , θα πάρει μαζί της τα μήλα.

-Καλά πείσε την εσύ να βγει έξω από την πόλη σας , και άσε τα υπόλοιπα πάνω μου.
-Εντάξει αυτό νομίζω μπορώ να το κάνω. Είπε ο Loki .
-Πολύ καλά λοιπόν. Απάντησε ο αετός. Θα σε πάω πίσω, αλλά πρώτα θα μου ορκιστείς ότι θα βγάλεις έξω την Iduna .

-Σου ορκίζομαι ότι θα βγάλω έξω την iduna, από την πόλη.

Μόλις ο Loki τέλειωσε τον όρκο, ο αετός τον άρπαξε με τα πόδια τους και τον άφησε λίγο έξω από την Asgard.

O Loki , έφτασε στην πόλη ακριβώς την ώρα που σερβιριζόταν το μεσημεριανό, οπότε πήγε αμέσως στο μέρος όπου μαζεύονταν οι θεοί και τρώγανε. Μόλις τον είδαν οι θεοί να μπαίνει μέσα αδυνατισμένο και ταλαιπωρημένο από το κρύο, σκάσανε όλοι στα γέλια, γιατί νόμιζαν ότι έγινε έτσι επειδή δεν έτρωγε, προσπαθώντας να ψήσει την μπριζόλα. ( κουτσομπόλης ο Odin, δεν τον είχα για τέτοιο.... )

Ο Loki έκατσε και έφαγε μαζί τους, ακούγοντας χίλια μύρια πειράγματα και μετά το φαΐ κατευθύνθηκε μαζί τους στον κήπο της Iduna για να πάρει το μήλο του . ( Εδώ τελικά ταιριάζει το ρητό ένα μήλο την ημέρα τα γηρατειά κάνει πέρα; ) Ο Loki πήρε το μήλο του, αλλά παρέμεινε στον κήπο ενώ οι υπόλοιποι θεοί έφυγαν.

-Πωπω ωραία μήλα έκανε ο Loki στην Iduna. Πανέμορφα και γυαλιστερά, κρίμα όμως που υπάρχουν ακόμα πιο όμορφα.

-Τι εννοείς ότι υπάρχουν πιο όμορφα ; Απάντησε η Iduna. Είναι τα πιο όμορφα μήλα που υπάρχουν στον κόσμο.

-Και όμως υπάρχουν άλλα ακόμα πιο όμορφα. Της απάντησε ο Loki τρώγοντας το μήλο του. Και πιο γευστικά μην σου πω. Κάτι μου λέει ότι δεν έχεις βγει ποτέ από την Asgard , αγαπητή μου Iduna , έτσι δεν είναι;

-Όχι . Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω βγει ποτέ. Του απάντησε η Iduna.
-Χε το ξέρω , της απάντησε ο Loki , τελειώνοντας το μήλο του. Αλλιώς θα ήξερες ότι υπάρχουν πολύ πιο όμορφα μήλα. Εξάλλου είναι ακριβώς έξω από την πόλη μας, στην αρχή του δάσους .

-Αλήθεια; Είναι τόσο κοντά ; Του απάντησε η Iduna. Δηλαδή πιστεύεις ότι θα μπορούσα να τα δω και εγώ;

-Βέβαια, είπε ο Loki ξαπλώνοντας στο χορτάρι. Αφού είναι δίπλα μας ακριβώς.
Ωραία. Θα πάω τώρα αμέσως, είπε η Iduna, και έβαλε τα μήλα της σε ένα καλάθι.

Σε λίγη ώρα βρέθηκε να διασχίζει την γέφυρα κρατώντας ένα καλάθι το οποίο κούναγε χαριτωμένα καθώς περπατούσε.Ο Heimdal που την είδε δεν έδωσε και μεγάλη σημασία έχοντας δει τον τεευταίο καιρό τον Loki να την διασχίζει συνέχεια με πολύ πιο περίεργο τρόπο. Η Iduna όταν πλησίασε το δάσος άκουσε μία φωνή από πάνω της

-Είμαι ο τρόμος που πετάει τη νύχτα!!!!

Πριν προλάβει να αντιδράσει , ένιωσε νύχια να την γραπώνουν και να την σηκώνουν στον αέρα. Ο αετός πέταξε ξανά στο Jotunheim κουβαλώντας μαζί του την πανικόβλητη Iduna. Ο αετός μπήκε σε μια άλλη σχισμή μέσα σε ένα βουνό, η οποία κατέληγε σε μία μεγάλη σπηλιά. Εκεί άφησε την Iduna. Ο αετός πήρε την κανονική του μορφή, και μπρος στα έντρομα μάτια της Iduna εμφανίστηκε ένας πελώριος γίγαντας.

-Γιατί με έφερες εδώ , ρώτησε γεμάτη αγωνία η Iduna.
-Μα γιατί άλλο;;; Για να φάω τα μήλα σου, της απάντησε ο γίγαντας.
-Αυτό ποτέ!!!! Δεν πρόκειται να σου τα προσφέρω, του απάντησε η Iduna.
-Προσφέρεις; ΧΑ!!! ποιος μίλησε για προσφορά; Λες και μπορείς να αντισταθείς στη δύναμη μου. Με το συμπάθιο της είπε και της άρπαξε το καλάθι από το χέρι.

Μόλις όμως ο γίγαντας ακούμπησε ένα μήλο, εκείνο σάπισε , σαν να είχε κοπεί κάποιους μήνες από το δέντρο.

-Τι σόι μαγεία είναι αυτή γυναίκα;;; Ρώτησε οργισμένος ο γίγαντας την Iduna.
-Βλέπεις γίγαντα , μόνο εγώ μπορώ να προσφέρω τα μήλα μου. Όποιος δεν τα πάρει από το χέρι μου απλώς θα βρεθεί με ένα σάπιο μήλο , του απάντησε η Iduna.

-Τότε σε αυτήν την περίπτωση θα μου τα προσφέρεις, της είπε ο γίγαντας, αλλιώς δεν θα φύγεις ποτέ από αυτή τη σπηλιά.

-Ποτέ δεν πρόκειται να γίνει αυτό. Όσο και να με κρατήσεις εδώ , δεν πρόκειται ποτέ να προσφέρω τα μήλα που προορίζονται για τους θεούς σε άτομα σαν και εσένα, του είπε και έκατσε κάτω πεισμωμένη.

Ο καιρός περνούσε και ο γίγαντας κάθε μέρα επισκεπτόταν την Iduna , αλλά εκείνη κάθε μέρα αρνιόταν να του προσφέρει τα μήλα της.

Όμως δεν ήταν μόνο η Iduna που είχε προβλήματα. Πίσω στην Asgard οι θεοί κάθε μεσημέρι πήγαιναν να πάρουν τα μήλα τους από την Idune, αλλά εκείνη δεν ήταν εκεί να τους τα προσφέρει. Οι θεοί έψαξαν παντού να την βρουν. Στη γη των θεών , αλλά και στη γη των ανθρώπων . Και καθώς πέρναγε ο καιρός , τα γηρατειά άρχιζαν να βρίσκουν τους θεούς. Ο Odin είχε χάσει πια την επιβλητική του όψη, ο Thor αντί για το σφυρί του κρατούσε πλέον μαγκούρα. Ακόμα και της Sif τα ολόχρυσα μαλλιά άρχισαν και ξεθώριαζαν. ( Ναι το ξέρω ότι είναι περούκα... )

Μια μέρα που ο Odin καθόταν και σκεφτόταν τι άλλο μπορούσαν να κάνουν για να βρουν την Iduna , θυμήθηκε ξαφνικά ότι έχει δύο γεράκια , τα οποία γνωρίζουν τα πάντα που συμβαίνουν και πρόκειται να συμβούν .

( όποιος παίζει dnd και έχει την φαεινή ιδέα να κατηγορήσει τον Odin που δεν σκέφτηκε τα γεράκια, καλό είναι να αναλογιστεί πόσες φορές είχε στην κατοχή του ξόρκι ή αντικείμενο που θα του έλυνε τα χέρια. Α ναι η λύκαινα την είχαμε ξεχάσει αυτην.....)


Ο Odin λοιπόν κάλεσε τον Hugin και τον Mugin , τα οποία ήρθαν και έκατσαν ένα στον κάθε ώμο του Odin . Αυτά του τα είπαν όλα χαρτί και καλαμάρι. Για την Iduna που βρισκόταν φυλακισμένη στο Jotunheim , για τον γίγαντα που την φυλούσε , μέχρι και για τον Loki, που την παρέσυρε εκεί. Έτσι εκείνος με την σειρά του τα είπε όλα χαρτί και καλαμάρι στον Thor, ο οποίος αμέσως πήρε την μαγκούρα του και πήγε να βρει τον Loki. Δεν δυσκολεύτηκε και πολύ να τον βρει και τον άρχισε στις μπαστουνιές.


-Βρε παλιό απατεώνα. Ώστε εσύ παρέσυρες μακρυά μας την Iduna , θα σου σπάσω τα κοκαλάκια με το σφυρί μου, εεεε εννοώ με τη μαγκούρα μου.

-Ωχ ωχ, Άσε με βρε Thor, έχεις δίκιο βλακεία, αλλά τί να κάνω με απειλούσαν. Του απάντησε ο Loki.

-Και εγώ σε απειλώ τώρα!!!! Πήγαινε και φέρε πίσω την Iduna αλλιώς θα έχεις να κάνει μαζί μου, του είπε και συνέχισε να τον βαράει με την μαγκούρα.

-Και τι θα μου κάνεις δηλαδή; Τον ρώτησε ο Loki, θα με ταράξεις στις μπαστουνιές για πάντα;

-Όχι . Είπε ο Thor και εφτιαξε στο χέρι του έναν κεραυνό. Μπορεί να γέρασα, μπορεί να μην μπορώ να σηκώσω το σφυρί μου πλέον, αλλά παραμένω ο θεός των κεραυνών, και αν δεν την φέρεις πίσω αμέσως θα στον καρφώσω πάνω σου.

-Ωχ , το είχα ξεχάσει αυτό. Πάω αμέσως. Κάτι θα σκεφτώ νομίζω.

Ο Loki ξεκίνησε να βρει την Iduna αφού πέρασε από την Frigga, την γυναίκα του Odin, από την οποία δανείστηκε το φόρεμα της από φτερά γερακιού, πουόταν το φόρεσε τον μεταμόρφωσε σε γεράκι.

Όταν έφτασε στο Jotunheim είδε την κόρη του γίγαντα, την Skadi, την οποία άφησε να τον πιάσει και να τον κάνει κατοικίδιο. Έτσι πέρασε μερικές πολύ όμορφες μέρες της ζωής του αράζοντας και τρώγοντας το φαΐ που τον τάιζε η Skadi. Μια μέρα η Skadi πήγε να επισκεφτεί τον πατέρα της στην σπηλιά ,αλλά εκείνη την ώρα έλλειπε. Όταν ο Loki είδε την Iduna αποφάσισε να αφήσει πίσω του τις χαρούμενες μέρες αράγματος και φαγητού και πέταξε ψηλά μέσα σε μια τρύπα. Η Skadi τον έψαξε για λίγο φωνάζοντας.

-Πουλάκι πουλάκιιιιιιι που είσαι; μπαααα ποτέ δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, μονολόγησε και σταμάτησε την αναζήτηση κάνοντας άλλα πράματα.

Ο Loki όταν είδε ότι η Skadi δεν πρόσεχε πια, πήγε κοντά στην Iduna και της είπε το σχέδιο του. Λέγοντας τις λέξεις από ένα ξόρκι μεταμόρφωσε την Iduna σε σπουργίτι και βγήκαν και οι δύο πετώντας από τη σπηλιά . Για κακή τους τύχη όμως εκείνη την ώρα γύριζε και ο Thiassi που μόλις είδε το σπουργίτι και το γεράκι να βγαίνουν από τη σπηλιά, κατάλαβε κατευθείαν ότι ήταν ο Loki και η Iduna. Αμέσως πήρε και αυτός την μορφή του αετού και άρχισε να τους καταδιώκει. Ο Thiassi πετούσε πιο γρήγορα από αυτούς και άρχισε να καλύπτει την απόσταση. Σύντομα φάνηκαν τα τείχη την Asgard και οι θεοί είδαν το κυνήγι που διαδραματιζόταν μπροστά τους. Επειδή φοβήθηκαν ότι ο Thiassi θα του προλάβαινε και θα γύριζε την Iduna πίσω στo Jotunheim , ανάψαν μεγάλες φωτιές πάνω στο τείχος, ξέροντας ότι ο Loki θα έβρισκε κάποιο τρόπο να τις περάσει. Όντως, όντως ο Loki βρήκε μία μικρή τρύπα ανάμεσα από τις φλόγες και καθοδηγώντας την Iduna πέρασαν από εκεί μέσα. Ο Thiassi όμως δεν τα κατάφερε και έπεσε στις φλόγες οι οποίες τον έκαψαν . Επειδή ο θάνατος του Thiassi αποδόθηκε στον Loki, τον άφησαν να μείνει στην Asgard, στην οποία επέστρεψε η νεότητα και η ομορφιά, όπως επέστρεψε και η Iduna στο χρυσό της σπίτι , στον κήπο της και την πολυαγαπημένη της μηλιά, της οποίας τα μήλα τα έτρωγαν κάθε μέρα ξανά οι θεοί και τους δίναν αιώνια νιότη, όπως παλιά.


Links
http://en.wikipedia.org/wiki/I%C3%B0unn

Books
Padraic Colum - The children of Odin


Image
http://web.me.com/iowariver/Walking_in_Beauty/Iduna_files/3293215990_2115c191ae_o.jpg

Πως απέκτησε ο Θωρ το σφυρί του

Ο Λόκι έχοντας βγει νικητής στην προηγούμενη περιπέτειά του , και θέλοντας να γλύψει περισσότερο τους υπόλοιπους θεούς, ώστε να ξεχάσουν το τελευταίο του στραβοπάτημα, ( ώστε να αρχίσει να σκέφτεται το επόμενό του), δώρισε το δόρυ στον Όντιν. Όπως και να το κάνουμε, το να τα έχεις καλά με τον αρχηγό είναι το μεγαλύτερο βήμα ώστε να περνάς καλά. Αυτό το παράδειγμα το ακολούθησαν πάρα πολλοί από τότε, ακόμα και στις μέρες μας. Για αυτό και βλέπουμε ότι ακόμα και ο πιο μισητός άνθρωπος , όταν πάρει εξουσία αποκτάει πάρα πολλούς “φίλους ¨ ξαφνικά. Στον Φρέη έδωσε την βάρκα. Αρχηγός και αυτός , των Βάνιρ* .


Έχοντας λαδώσει, εεεε δωρίσει τα πράματα στους αρχηγούς , ο Λόκι άρχισε να ξαναγίνεται δεκτός στους υπόλοιπους θεούς. Αφού το είδε αυτό λοιπόν , ο Λόκι , άρχιζε να κομπάζει σε όλους για τους νάνους υπηρέτες του, τους οποίους μπορεί να διατάξει να φτιάξουν τα ομορφότερα πράματα στον κόσμο. Έτσι λοιπόν πέρναγε τον καιρό του ο Λόκι στην Άσγαρντ , μέχρι που μια μέρα ενώ έλεγε στον Θωρ ότι μόνο οι δικοί του υπηρέτες μπορούν να φτιάξουν τόσο θαυμαστά πράγματα , έτυχε να περνάει από εκεί ο Μπροκ, ο νάνος. Ο μπρόκ λοιπόν σαν γνήσιος νάνος ήταν και αυτός πειραγμένος με την τέχνη του , και αυτό που είπε ο Λόκι ήταν πολύ βαρύ. Έτσι λοιπόν τρέμοντας από νεύρα πήγε στον Λόκι


Τι λες βρε ψεύταρε;;;; Πως είναι δυνατόν οι νάνοι σου να φτιάχνουν τα ομορφότερα πράματα στον κόσμο;
Κοίταξε, πώς τα φτιάχνουν ακριβώς δεν ξέρω , εγώ δεν είμαι τεχνίτης. Αλλά υποθέτω ότι γίνονται με σχέδια που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά και από αυτί σε αυτί.
Τι; Δεν εννοώ αυτό βρε!!! Εννοώ ότι δεν γίνεται να φτιάχνουν τα ομορφότερα πράγματα στον κόσμο, μιας και καλύτερος τεχνίτης είναι ο αδερφός μου ο Σίντρι.
Μα τι λές τώρα νάνε. Ο αδερφός σου πάω στοίχημα το κεφάλι μου ότι δεν μπορεί να φτιάξει πράματα πιο όμορφα από αυτά που δώρισα στους θεούς.
Δεκτό το στοίχημα σου πανούργε Λόκι. Θα πάω στον αδερφό μου και μαζί θα φτιάξουμε πράματα πιο όμορφα από αυτά που δώρισες στους θεούς. Κριτές θα είναι οι θεοί, και όταν με το καλό νικήσω θα σου πάρω το κεφάλι και θα το ρίξω στη φωτιά.
Μα εγώ.....
Έφυγα για να πιάσω δουλειά. Ελπίζω να χαρείς το κεφάλι σου όσο το έχεις.

Και λέγοντας αυτά άρχισε να κατευθύνεται προς το Svartheim. Την πατρίδα των νάνων. Όταν έφτασε κάτω εξήγησε στον αδερφό του τον Σίντρι την κατάσταση και εκείνος τον καθησύχασε ότι θα φτιάξουν πολύ πιο όμορφα πράματα , από αυτά που δώρισε ο Λόκι στους θεούς. Αλλά με μία προυπόθεση. Θα έπρεπε να τον βοηθήσει ο Μπρόκ στη φωτιά. Δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ δυνατή , αλλά ούτε πολύ χαμηλή. Έτσι λοιπόν ο Μπρόκ έπιασε τους φυσητήρες και άρχισε να δουλεύει την φωτιά.

O Σίντρι πέταξε στην φωτιά ένα τομάρι από κάπρο και έφυγε για να φέρει κάποια άλλα πράματα. Πριν προλάβει να βγει καλά καλά από το δωμάτιο ο Σίντρι, μπήκε μέσα μια αλογόμυγα και άρχισε να γυροφέρνει τον Μπρόκ.

“Ουστ βρωμόμυγα. Έκανα πριν 3 μήνες μπάνιο.“ έκανε ο Μπροκ στην μύγα συνεχίζοντας να κρατά γερά τους φυσητήρες. Από την μύγα ακούστηκε κάτι σαν χιχιχιιχιχι, και πριν προλάβει να συνειδητοποιήσει ο Μπροκ, αν όντως ακούστηκε από την μύγα αυτό, η μύγα άρχισε να του τσιμπά τα χέρια.

“Ξουτ βρωμόμυγα λέω!!! Πρέπει να κρατάω την φωτιά”
“ Λέγε με Λόκι”
“ Βρε παλιό... δεν μπορείς να παίξεις ένα στοίχημα δίκαια;”
“ Αφού σου είπα λέγε με Λόκι” και συνεχισε να τσιμπάει με μανία τα χέρια του Μπρόκ.

Παρά τον πόνο του όμως ο Μπρόκ συνέχισε να κρατάει τον φυσητήρα και να διατηρεί την φωτιά όπως του είπε ο Σίντρι. Ούτε πολύ δυνατή ούτε πολύ αδύναμη. Το μαρτύριο του κράτησε μέχρι να γυρίσει πίσω ο Σίντρι, γιατί μιας και είχε ελεύθερα χέρια , ο Λόκι την κοπάνησε με ελαφρά . Μην φάει και καμία.

Ο Σίντρι κοίταξε το αντικείμενο στη φωτιά το οποίο είχε αρχίσει να πυρώνει και είπε μερικές μαγικές λέξεις.

“ Εντάξει αδερφέ μου. Μπορείς να σταματήσεις να φυσάς” Είπε ο Σίντρι στο Μπρόκ, καθώς παρατηρούσε το αντικείμενο να φουσκώνει και να παίρνει σιγά σιγά μορφή.

“ Αχ πάλι καλά. “ Απάντησε ο Μπρόκ αφήνοντας τους φυσητήρες και πιάνοντας τα χέρια του που πονάγαν. “ Αδερφέ άκου τι έγινε, ήρθε εδώ ο ....” Όμως δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση του, γιατί το αντικείμενο πήδηξε έξω από το φωτιά και άρχισε να τρέχει γύρω γύρω στο δωμάτιο αφήνοντας μία χρυσή λάμψη πίσω του. Ο Μπρόκ είδε κατάπληκτος ότι το αντικείμενο είχε πάρει την μορφή ενός κάπρου, αλλά το τρίχωμά του ήταν χρυσό. Ο Μπρόκ καθόταν άναυδος και χάζευε το υπέροχο δημιούργημα , έως ότου η φωνή του αδερφού του τον επανέφερε στον κανονικό κόσμο.

“ Φυσαααααα” Είπε ο Σίντρι καθώς έφευγε από το δωμάτιο.

Ο Μπρόκ ενστικτωδώς έπιασε τους φυσητήρες και άρχισε να φροντίζει πάλι την φωτιά. Στην φωτιά πρόσεξε ότι τώρα υπήρχε ένα κομμάτι χρυσού. Ο Σίντρι το είχε βάλει προφανώς όση ώρα εκείνος χάζευε τον κάπρο.


“ Είδες τι έπαθα που σε θαύμαζα; “ Είπε ο Σίντρι στον Κάπρο. “ Δεν πρόλαβα να πω στον αδερφό μου για τον Λόκι που έρχεται και μας σαμποτάρει”

“Με φώναξε κανείς” Ακούστηκε μία φωνή από ψηλά. “ Επιθεσηηηηηηη”

Ο Μπρόκ κοίταξε πάνω και είδε μία αλογόμυγα να κάνει κάθετη εφόρμηση .

“ Βρε παλιο..... ΑΑΑΑΑΧ” Ο μπρόκ δεν πρόλαβε να πει τι παλιό ήταν ο Λόκι, γιατί εκείνη την ώρα άρχισε να του τσιμπάει τον λαιμό και ήταν πολύ απασχολημένος στον πόνο του και στην διατήρηση της φωτιάς ώστε να σκεφτεί βρισιές. Όμως παρά τον πόνο και παρά τα απανωτά τσιμπήματα από τον Λόκι, ο Μπροκ κατάφερε να διατηρήσει την φωτιά έτσι όπως έπρεπε να είναι και μετά από λίγο γύρισε στο δωμάτιο ο Σίντρι.

“ I'll be back” είπε η αλογόμυγα Λόκι στον Μπρόκ και πέταξε ψηλά.
( Εδώ να σημειωθεί ότι αυτή η ατάκα του Λόκι θα έκανε μεγάλη επιτυχία μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα, σε μία ταινία με ένα ρομπότ σφίχτη που θα γίνει και πρόεδρος κάποια στιγμή, αλλά το παρόν κείμενο επικεντρώνεται στην μυθολογία και όχι στο μέλλον, οπότε δεν θα αναπτύξουμε άλλο αυτό το θέμα. )




Ο Σίντρι λοιπόν πλησίασε την φωτιά και είπε πάλι μερικές μαγικές λέξεις. Ύστερα έβγαλε τον πυρωμένο χρυσό από τη φωτιά και άρχισε να τον χτυπάει στο αμόνι και να του δίνει σχήμα. Ύστερα από λίγο πήρε το σχήμα ενός μεγάλου πανέμορφου δαχτυλιδιού για το χέρι. Ο Σίντρι σήκωσε το δαχτυλίδι και το πήγε προς τον αδερφό του.

“ Μπρόκ , σου παρουσιάζω το Draupnir!!! Εκτός από την ομορφιά του έχει και μία κρυφή χάρι. Κάθε ένατη νύχτα οχτώ ίδια δαχτυλίδια θα πέφτουν από αυτό, φτιαγμένα από το πουθενά!!!” Είπε ο Σίντρο στον Μπροκ και του έδωσε το δαχτυλίδι.

“ Ναι είναι πολύ ωραίο όντως. Αλλά πρέπει να σου πω κάτι. Ο Λοκι..... ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ 8 ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΑ ΘΑ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΕΝΑΤΗ ΝΥΧΤΑ ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΔΛΔ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΧΡΥΣΟ;;;;;;” είπε με μεγάλο θαυμασμό ο Μπροκ.

“ Βέβαια αυτό είπα!!!” Του απάντησε ο Σίντρι με ένα χαλαρό ύφος, σαν να μην ήταν κάτι σπουδαίο και θαυμαστό αυτό.

“ πωπωωωω” Είπε ο Μπροκ και αμέσως τη σκέψη του την κατέκλυσαν δαχτυλίδια χρυσού. Δωμάτια ολόκληρα με δαχτυλίδια χρυσού. Αλλά γιατί όχι ωκεανοί ολόκληροι με δαχτυλίδια χρυσού....

“ φυσαααααααα” Είπε ο Σίντρι και έφυγε παλι απο το δωμάτιο

“ οχι μη φύγεις ...... εχω να σου πω.... “ πήγε να πει ο Μπροκ στον Σίντρι αλλά ήταν ήδη αργά . Ο Σίντρι είχε φύγει ήδη από το δωμάτιο , ενώ στην φωτιά ήδη υπήρχε μία μπάρα από σίδερο.

“ Μου χρειαζόταν τώρα. “ Μονολόγησε στον εαυτό του ο Μπροκ . Και άρχισε πάλι να φροντίζει τη φωτιά. “ Αφου την πρώτη φορά δεν έβαλα μυαλό , καλά να πάθω. Λοιπόν χρυσό καφράκι. Άκου τι θα κάνουμε. Θα προσέχουμε μαζί για αυτόν τον Λόκι. Έτσι και τον δείς πες μου”

“Ουίνκ “ έκανε ο κάφρος και κοίταζε τον Μπρόκ στα μάτια.

“ ναιι τον Λόκι. Πρόσεχε γύρω το δωμάτιο και εσύ ώστε να προσέχω εγώ τη φωτιά”

“ ουίνκ “ Ξαναεκανε ο κάπρος συνεχίζοντας να κοιτάει τον Μπρόκ στα μάτια.

“ α καλά Αστο. Στην τελική τί να καταλάβεις. Καλό χρυσό, αλλά ζώο παραμένεις. Είπε ο Μπρόκ και συνέχισε να φροντίζει την φωτιά , όπως του είχε πει ο αδερφός του. Όμως σύντομα ένιωσε μία μικρή φαγούρα ανάμεσα από τα μάτια του και κάτι σαν υγρό να πέφτει εκεί. Έτσι, άρχισε να φυσάει προς τα πάνω μήπως ανακουφιστεί.

“ Θυελλώδεις άνεμοι 12 μποφόρ” Άκουσε μία πολύ γνώριμη φωνή να λέει .
“ Τι διάολο κάνεις πάλι εκεί Λόκι;;;;” Ρώτησε την αλογόμυγα οργισμένος ο Σίντρι
“ Ζωγραφίζω” Απάντησε κεφάτα η αλογόμυγα
“ τι στο καλό ζωγραφίζεις”
“ Στόχο.” είπε η αλογόμυγα και άρχισε να απομακρύνεται.
“ Στόχο ; Γιατί στόχο” Ρώτησε ο Μπροκ. Αλλά μία εφιαλτική σκέψη κατέκλυσε το μυαλό του.
“ Μην τολ.... “ Αλλά ήταν πολύ αργά. Ο Λόκι σαν σφαίρα έπεσε με όλη την δύναμη του κεντριού τους στο κέντρο του στόχου, ακριβώς στο δόξα πατρί του Μπρόκ. Το χτύπημα ήταν τόσο δυνατό που έκανε τον Μπροκ να χάσει το φώς του. Έτσι δεν μπορούσε πλέον ούτε να δει την φωτιά αλλά και ούτε να την συντηρήσει, μιας και δεν ήξερε πότε ήταν εξασθενημένη και πότε δυνατή.

Τα μαγικά λόγια ήχησαν στα αυτιά του Μπροκ και κατάλαβε ότι ο Σίντρι είχε γυρίσει στο δωμάτιο.

“ Ααααχ λίγο ακόμα και θα ήταν τέλειο. Σου είπα να προσέχεις την φωτιά. “ είπε νευριασμένος ο Σίντρι στον Μπροκ.

“ μα.... “ έκανε να πει ο μπρόκ αλλά ο αδερφός του τον διέκοψε
“ Μαμούνια” . Είπε και έβγαλε το σίδερο από την φωτιά. Το έβαλε πάνω στο αμόνι και άρχισε να το σφυρηλατεί. Σιγά σιγά έδωσε στο σίδερο την μορφή ενός μεγάλου σφυριού. ( με σφυρί έφτιαξε σφυρί.....) Όμως η λαβή του σφυριού αναλογικά με το κύριο μέρος του ήταν πολύ μικρή, επειδή η φωτιά δεν ήταν όπως έπρεπε να είναι.

( απορία καλλιτέχνη. Γιατί δεν το ξανα έκανε με σωστή φωτιά; Τσιγκουνεύτηκε το σίδηρο; )


“ το σφυρί λέγεται Μιόλνιρ (Miolnir) “ Είπε ο Σίντρι “ και είναι από τα καλύτερα πράματα που μπορώ να φτιάξω. Πάρε τα πράματα και πήγαινε τα στους θεούς πάνω στην Ασγκαρντ. Πραγματικά δεν φοβάμαι. Είμαι σίγουρος ότι θα νικήσεις και θα γυρίσεις με το κεφάλι του Λόκι.”

Ο Μπροκ αφού ευχαρίστησε τον αδερφό του, μάζεψε τα πράματα και ανέβηκε στην Ασγκαρντ να δείξει τα θαυμαστά πράματα που έφτιαξε ο αδερφός του στους θεούς. Έτσι λοιπόν μετά από λίγο ο Χειμνταλ είδε άλλο ένα παράξενο θέαμα. Έναν νάνο που φόραγε στο μπράτσο ένα χρυσό δαχτυλίδι, ο οποίος έσερνε ένα μεγάλο τσεκούρι, μιας και δεν μπορούσε να το σηκώσε και από πίσω ακολουθούσε πρόσχαρος ένας χρυσός κάπρος.



Μόλις έφτασε ο Μπροκ στην Ασγαρντ , έγινε άλλη μια συνέλευση των θεών , στο κτήριο του συμβουλίου, ώστε να τους παρουσιάσει ο Μπροκ τα πράγματα που έφερε. Στην αρχή έδειξε τον κάπρο ο οποίος άρχισε να τρέχει γύρω γύρω από το συμβούλιο και να αφήνει πίσω του τη χρυσή γραμμή. Τον κάπρο τον δώρησε στον Φρέι, τον αρχηγό των Βάνιρ. ( αμέ , ξέρει και εκείνος πως να γλύφει. Αρχηγό έπιασε πρώτα. ) Οι θεοί εντυπωσιάστηκαν με τον κάπρο, αλλά θεώρησαν ότι δεν έπιανε ούτε την βάρκα, αλλά ούτε και το δόρυ που έκανε δώρο ο Λόκι στους θεούς.


Ύστερα ο Μπροκ παρουσίασε το δαχτυλίδι. Όλοι το κοίταξαν με θαυμασμό, ειδικά όταν τους αποκάλυψε ότι μπορεί και δημιουργεί άλλα 8 δαχτυλίδια κάθε τόσο, παραδέχτηκαν ότι πρόκειται για θαύμα όντως. ( φιλοχρήματοι ακόμα και οι θεοί. Αρα ο χρυσός είναι ο θεός των θεών; Ακόμα ισχύει αυτό. Τελικά όντως μέσα στην μυθολογία υπάρχουν κρυμένες αλήθειες για τον κόσμο...) Το δαχτυλίδι το δώρισε στον Όντιν ( πείτε μου ότι δεν το περιμένατε.... )


Τελευταίο άφησε το Μιόλνιρ, το οποίο το έδωσε στον Θωρ. Ο Θώρ μόλις το πήρε στα χέρια του άρχισε να το στριφογυρίζει γύρω γύρω σαν να χτυπάει αόρατους εχθρούς και να φωνάζει την πολεμική του κραυγή. Όταν τέλειωσε και ακούμπησε το σφυρί του στον ώμο με μια άνεση σαν να το είχε χρόνια ( είναι και ποσέρι τι να κάνουμε όλοι παραδέχτηκαν ότι πρόκειται όντως για θαύμα , και ότι όντως το σφυρί είναι το καλύτερο αντικείμενο που έχει έρθει ποτέ στην Άσγκαρντ.

( απορώ τώρα εγώ. Αν δλδ δεν είχε χαλάσει η φωτιά τι θα γινόταν; Αυτό είναι μία προοπτική που την αφήνω να την σκεφτεί ο αγαπητός αναγνώστης/στρια )


Ο Μπροκ μόλις το άκουσε αυτό πήγε θριαμβευτικά στον Λόκι και του είπε.

“ Λοιπόν Λόκι; Πως θες να χάσεις το κεφάλι σου; Με τσεκούρι ή με σπαθί; Είμαι καλός σήμερα και θα σου αφήσω την επιλογή. Δυστηχώς οι θεοί δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να σε σώσουν. Είναι ζήτημα τιμής, και δεν μπορεί ένας θεός να μην τηρήσει την υπόσχεση του. Χι χι χι.”

“ Αισθάνομαι και εγώ καλός σήμερα” απάντησε ο Λόκι με μια περίεργη χαλαρότητα και ένα χαμόγελο στα χείλη. “ και εγώ θα σε αφήσω να επιλέξεις πως θα μου πάρεις το κεφάλι, χωρίς να μου πειράξεις όμως το λαιμό. Μην ξεχνάς . Ο λαιμός μου δεν ήταν μέσα στο στοίχημα. Αρά μου ανήκει ακόμα. Χου χου χου”

“ Βρε παλιο...... αυτό είναι ατιμία!!!!!!!” Του φώναξε κόκκινος από θυμό ο Μπρόκ

“ Οχουυυ, πώς κάνεις έτσι; Μύγα σε τσίμπησε; Φυσικά και ΔΕΝ είναι ατιμία. Είπαμε ότι αν χάσω το στοίχημα το κεφάλι μου σου ανήκει. Δεν είπαμε τίποτα όμως για το λαιμό μου. Έτσι λοιπόν ανήκει σε μένα ακόμα, και δεν έχεις δικαίωμα να τον πειράξεις “

“ Έχει δίκιο ο Λόκι “ είπε ο Όντιν. “ από τι στιγμή που δεν έχεις στοιχηματίσει τον λαιμό του δεν μπορεις να τον πειράξεις”

Αν και ο Λόκι είναι μεγάλος κατεργάρης, μαραμένει θεός, οπότε λογικό είναι να προσπαθήσουν οι υπόλοιποι θεοί να τον καλύψου και συμφώνησαν με τον Όντιν.

“ Κατάλαβα” είπε ο Μπρόκ. “ αφού το κεφάλι του μου ανοίκει αλλά όχι και ο λαιμός του, θα αναγκαστώ να ασκήσω το χόμπι μου. Ραπτική!!! Για έλα προς τα εδώ λίγο Λόκι. “

Ο Λόκι κοίταξε με ελπίδα τον Όντιν αλλά εκείνος του απάντησε “ πήγαινε Λόκι. Δεν μπορείς να το αρνηθείς. Είναι δικό σου στοίχημα”

“ Έτσι το παιδί μας με το μεγάλο στόμα” είπε ο Μπροκ “ για σουφρωσε λίγο τα χείλια μεταξύ τους. Εετσι. Κάτσε εκεί” είπε και με κλωστή και βελόνα έραψε τα χείλια μεταξύ τους. “ για να σε δω τώρα πως θα μιλάς και θα λές τα ψεματά σου; “ Είπε και έφυγε απο την άσγκαρντ χωρίς το κεφάλι του Λόκι, αλλά με τον αέρα του νικητή.

Έτσι λοιπόν στην Ασγκαρντ αρχισε μία μικρή περίοδο γαλήνης, μιας και ο Λόκι δεν μπορούσε να μιλήσει για λίγο καιρό.








Σημειώσεις

Ο αδερφός του Μπροκ σε κάποια άλλα κείμενα αναφέρεται ως Έιτρι και όχι Σίντρι.
Οι Αισιρ και οι βάνιρ ήταν οι κύριες δύο ομάδες των θεών. Θα αναφερθούμε αργότερα σε αυτό.

illustration : http://www.thfire.com/wp-content/uploads/2010/07/thor-movie.jpg

Βιβλιογραφία
The Children of Odin - Padraic Colum

Πως η Σιφ απέκτησε τα χρυσά της μαλλια και ο Όντιν το δόρυ του

Η Σιφ είναι η θεά η οποία σχετίζεται με τη γη. Επίσης είναι η γυναίκα του Θωρ. Αυτό όμως που την έκανε ξεχωριστή ανάμεσα σε όλους τους θεούς ήταν τα πανέμορφα μαλλιά της. Για αυτό λοιπόν, μια μέρα που τον είχε πιάσει η βλακεία του τον Λόκι πήγε και τις τα έκοψε σύριζα, όταν αυτή κοιμόταν. Μετά βέβαια θυμήθηκε ότι ο άντρας της είναι ένας μάλλον οξύθυμος τύπος με μεγάλα μπράτσα , οπότε εξαφανίστηκε μην τον πετύχει.


Έφτασε όμως η μέρα που ο μέγιστος Θωρ γύρισε από το κυνήγι των γιγάντων, πίσω στην Ασγκαρντ. Αμέσως πήγε σπίτι να δει την λατρεμένη του γυναίκα, η οποία όμως ήταν άφαντη. Άρχισε να την ψάχνει σε όλη την Ασγκαρντ και να φωνάζει το όνομα της, αλλά μάταια. Καθώς γύριζε απελπισμένος σπίτι, άκουσε το όνομα του να ψιθυρίζεται . Καθώς γύρισε είδε μία θηλυκή μαυροφορεμένη φιγούρα , στην οποία έκρυβε το κεφάλι της μία κουκούλα.


' Αμαν η κακιά μάγισσα της πέτρας ήρθε να με στοιχειώσει. Πίσω γυναίκα , αλλιώς θα φας μια μπουνιά να με το συμπάθιο. 'Της φώναξε.


' Αντρούλη μου !!! Δεν με αναγνώρισες; Εγώ είμαι , η Σιφ. '

' Μα τον Θωρ. Έχεις γνώριμη φωνή. Ναι εσύ είσαι.'

' Μα.... εσύ είσαι ο Θωρ. '

' Ωχ ναι .Δίκιο έχεις. Εγώ είμαι. Είναι από την ταραχή μου. Αλλά αγαπημένη μου Σιφ, γιατί φοράς κουκούλα'

' Αχ Θωρ μου, μεγάλο κακό με βρήκε. '

' Έλα τώρα Σιφ . Εγώ είμαι εδώ. Πόσο μεγάλο κακό μπορεί να είναι;'

' Ορίστε κοίταξε και εσύ,' είπε η Σιφ και κατέβασε την κουκούλα.

' Ωχ μεγάλο κακό μας βρήκε Σιφ!!!!!! Πως το έπαθες αυτό; '

' Ε αυτό δεν σου λέω και εγώ; Δεν ξέρω. Έτσι ξύπνησα. '

' Θα τον λιανίσω όποιον το έκανε!!!!! Γρήγορα να πάμε στο συμβούλιο των θεών ώστε να βρούμε τον ένοχο. '


Έτσι λοιπόν , για άλλη μια φορά οι θεοί μαζεύτηκαν στο σπίτι των συμβουλίων. Από το οργισμένο βλέμμα του Θωρ, κατάλαβαν ότι είχε συμβεί κάτι πολύ σοβαρό. Ο Θωρ τους εξήγησε το κακό που βρήκε την Σιφ και αμέσως όλοι θεώρησαν ότι ο Λόκι ήταν ο υπαίτιος, γιατί πρώτον , όλες τις βλακείες αυτός τις κάνει, και δεύτερον, ήταν ο μόνος που δεν ήρθε στο συμβούλιο, επειδή προφανώς φοβόταν.



Μόλις το έμαθε ο Θωρ ήταν ασυγκράτητος 

' Θα τον σκοτώσω τον άτιμο. Θα τον λιανίσω για το κακό που έφερε στην λατρεμένη μου Σιφ.
'
' Θωρ, σου απαγορεύω να σκοτώσεις οποιονδήποτε άλλο κάτοικο της Ασγκαρντ ' , είπε ο Οντιν ο πατέρας των θεών , και σηκώθηκε από το θρόνο του. 'Θα φωνάξω εγώ ο ίδιος τον Λόκι, για να λογοδοτήσει απέναντι μας.'

Έτσι λοιπόν έβγαλε ο Οντιν την σάλπιγγα του , η οποία αντήχησε σε όλο το Ασγκαρντ. Μετά από λίγο ήρθε και ο Λοκι. Μόλις βέβαια τον είδε ο Θωρ πήγε να του ορμήσει, αλλά πάλι καλά που τον ξέραν και τον κράτησαν πριν τον αρπάξει. 



'Λόκι,' είπε ο Όντιν' , ξέρεις το κακό που έχεις κάνει. Πρέπει λοιπόν να επαναφέρεις την ομορφιά της Σιφ, αλλιώς τον βλέπεις π2ως γυαλίζει το μάτι του; Θα τον αμολήσω.

' Θα γίνει όπως θες ω Όντιν πατέρα των θεών ' . Είπε ο Λόκι υποκλινόμενος και έφυγε από την Ασγκαρντ

Ο Λόκι πέρασε σκεφτικός την γέφυρα της Ασγκαρντ. Ο χέιμνταλ που τον είδε σοβαρό σκέφτηκε:
ωχ πάλι κάτι ετοιμάζει αυτός ο μπαγαπόντης , ΄εεεε Λόκι' του φώναξε, ' να είμαι ήσυχος ότι δεν σχεδιάζεις να ρίξεις την γέφυρα έτσι; ' του φώναξε μισοαστεία μισοσοβαρά. Και αφου δεν πήρε απάντηση σκέφτηκε ' ωχ, πρέπει να έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα με αυτόν'.


Ο Λόκι όμως είχε τις δικές του έννοιες, και δεν έδινε σημασία στον Χειμνταλ, τον φύλακα της γέφυρας. 'πρέπει να βρω κάτι για να αντικαταστήσω τα πανέμορφα μαλιά της Σιφ' σκέφτηκε. ( Μάλλον τότε τα μαλλιά στους θεούς δεν ξαναφύτρωναν. Να έχουν και οι θεοί και καμιά ατέλεια. )


' Όμως δεν υπάρχει τίποτα τόσο όμορφο στην επιφάνεια της Γης που να μπορεί να τα αντικαταστήσει. Τίποτα στην επιφάνεια της γης. Κάτω από την γη όμως; Οι νάνοι είναι γνωστοί ότι παρά την ασχήμια τους φτιάχνουν πανέμορφα πράγματα με τα μεταλλεύματα τους. Έχω και φιλικές σχέσεις από παλιά με αυτούς. Χμμμμ δεν χάνω να δοκιμάσω'


Έτσι λοιπόν ο Λόκι ξεκίνησε την κάθοδο του , στα έγκατα της γης, στο Svartheim, την κατοικία των νάνων. Εκεί άρχισε και παρακολουθούσε τους νάνους που δούλευαν , και επί την ευκαιρία ξεκίνησε να κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα , μετά από τις φάρσες . Ξεκίνησε λοιπόν το γλύψιμο και τις μαλαγανιές στους νάνους. Τους έλεγε πόσο όμορφα είναι αυτά που φτιάχνουν, αντάξια των θεών, και ίσως να μπορούσε , αν θελαν και εκείνοι να πείσει τους θεούς , να πάνε να κατοικήσουν μαζί τους, ώστε να στολίζουν με τις όμορφες κατασκευές τους ολόκληρη την Ασγκαρντ. ( ο Λόκι θα γινόταν καταπληκτικός πολιτικός στις μέρες μας. Δυστυχώς γεννήθηκε αρκετούς αιώνες πίσω. Άτυχος ο Λόκι, τυχεροί εμείς; ). Σύντομα λοιπόν ο Λόκι, είχε καταφέρει να ενθουσιάσει πάρα πολύ τους νάνους με την προοπτική να πάνε να μείνουν στην Ασγκαρντ. Ωραία σκέφτηκε εδώ είμαστε.



' Εγώ έχω δει τα θαύματα που μπορείτε να φτιάξετε. Όμως πρέπει να τα δείξω και στους άλλους θεούς , ώστε να τους πείσω. Θα ήθελα να μου φτιάξετε λοιπόν κάτι καταπληκτικό να τους δείξω, κάτι που να μοιάζει στα μαλλιά της Σιφ για παράδειγμα; '



' Αυτό που μας ζητάς είναι πολύ δύσκολο, ώ Λόκι, δεν θα ήθελες να φτιάξουμε ίσως μία πανέμορφη σπάθα;'

' Όχι. Επιμένω, πρέπει να φτιάξετε κάτι που να είναι όμοιο σε ομορφιά με τα μαλιά της Σιφ. Για παράδειγμα θα μπορούσατε να πάρετε χρυσό , και να τον σφυρηλατήσετε τόσο λεπτό ώστε να μοιάζει με τα μαλιά της. Είμαι σίγουρος ότι τόσο ικανοί τεχνίτες όπως εσείς , θα μπορέσετε να το κάνετε. '


' Αφού είναι έτσι Λόκι, θα το κάνουμε' Είπαν οι νάνοι περήφανοι από τα λόγια του Λόκι και έπιασαν αμέσως δουλειά. Για μέρες σφυρηλατούσαν τον χρυσό , γιατί όσο λεπτό και όμορφο και να το κάναν , δεν έφτανε σε ομορφιά τα μαλλιά της Σιφ. Ύστερα από πολλές μέρες λοιπόν οι νάνοι τέλειωσαν το έργο τους. Και όντως όταν τα δώσανε στον Λόκι, ήταν τόσο λεπτά και όμορφα όπως τα μαλλιά της Σιφ. Ο ίδιος ο Λόκι σκέφτηκε προς στιγμήν να τα κρατήσει για τον εαυτό του, αλλά ύστερα σκέφτηκε ένα πιο μεγάλο σφυρί να πέφτει πάνω του και αποφάσισε ότι καλύτερα να τα δώσει.


Καθώς λοιπόν έφευγε και συνέχιζε να λέει στους νάνους ότι θα κάνει ότι μπορεί για να έρθουν να κατοικήσουν μαζί τους στην Ασγκαρντ, είδε μία πανέμορφη λόγχη, η οποία ήταν τόσο καλά ζυγιασμένη , που μπορούσε να χτυπήσει και να σκοτώσει τον στόχο της , ακόμα και αν αυτός που την έριχνε ήταν τελείως άστοχος.

' πωπωωωωωωω. Ωραία λόγχη' είπε στους νάνους.

' α ναι βέβαια εμείς οι ίδιο την φτιάξαμε'

' πωπωωωωω, αν την πήγαινα πάνω θα μπορούσα να τους πείσω πιο εύκολα να σας δεχτούν'

' Ε αν είναι έτσι σε καλή μεριά Λόκι, σε καλή μεριά'


Καθώς λοιπόν έπαιρνε την λόγχη, παρατήρησε μία βάρκα η οποία θα μπορούσε να πλέει άφοβα ακόμα και στην πιο άγρια θάλασσα, αλλά παράλληλα θα μπορούσε να διπλωθεί τόσο, ώστε να χωράει ακόμα και σε μια τσέπη . ( σουτ. Για τον άλλον στους τρανσφορμερς που γινόταν ραδιόφωνο δεν είπατε κάτι )


'πωπωωωωωωω'

' Ωχ , τι είναι πάλι;'
' Ωραία βάρκα'

' ναι βέβαια, εμείς την φτιάξαμε βλέπεις '

' πωπωωωω, καλά ε; Έτσι και ανέβαζα και την βάρκα πάνω στα σίγουρα θα σας δεχτούν. Να την πάρω; ' Και πριν προλάβει να πάρει απάντηση την δίπλωσε και την έβαλε στην τσέπη του. Και πήρε γοργά το δρόμο προς την Άσγκαρντ




Πέρασε σαν σφαίρα την γέφυρα, αφήνοντας πίσω του τον χέιμνταλ που για κάποιο λόγο είχε φορέσει μια τεράστια πανοπλία και είχε ταμπουρωθεί σε ένα πρόχειρο φυλάκιο που είχε φτιάξει , και έφτασε στο συμβούλιο των θεών. Εκεί έδωσε τα χρυσά μαλλιά στην Σιφ τα οποία έκατσαν τόσο καλά πάνω της που όταν τα φόραγε φαινόταν σαν να είχαν ρίζες και να φύτρωναν από το κεφάλι της. Επίσης ήταν τόσο όμορφα , που έφταναν τα παλιά της μαλλιά. Έτσι οι θεοί ηρέμησαν λίγο με τον Λόκι, και ο Θωρ κοκορευόταν για λίγο καιρό ότι έχει χρυσή γυναίκα.


Τώρα αυτό που δεν μας λένε οι βόρειοι στους μύθους τους είναι τη έγινε όταν άρχισαν να φυτρώνουν ξανά τα μαλλιά της Σιφ. Για να μην αναφέρεται όμως πουθενά, μπορούμε να φτάσουμε στο συμπέρασμα που είπαμε και παραπάνω ότι στους θεούς τα μαλλιά δεν μακραίνουν.


Η λόγχη που πήρε ο Λόκι είναι το Gungnir, το οποίο θα γίνει στο μέλλον το όπλο του θεού Όντιν. 
Η βάρκα είναι η Skídbladnir, που στο μέλλον θα γίνει η βάρκα του Freyr. Αλλά αυτά είναι για άλλη ιστορία.



illustration 1 : http://www.elizabethphillips.com/Gallery/Web%20Ready%20Images/Sif_by_elizabethphillips.jpg


Βιβλιογραφία
The Children Of Odin - Padraic colum

Πως χτίστηκε το τοίχος της Valhalla και πως απέκτησε ο Οντιν το άλογο του

Μια μικρούλα εισαγωγή.
Όταν λέμε μυθολογία των βορείων εννοούμε συνήθως την μυθολογία των Βίκινγκ, έναν μάλλον βίαιο λαό θα έλεγα, που μεταξύ των αιώνων 800 και 1100 λεηλάτησαν και κατέκτησαν αρκετές χώρες της Σκανδιναβίας. Αλλά θα μιλήσουμε σε κάποιο άλλο άρθρο για αυτούς. Το θέμα μας είναι ότι οι Βίκινγκ ήταν αγράμματοι, με αποτέλεσμα να μην έχουν έναν τρόπο να καταγράψουν τις δοξασίες και τους μύθους τους.

illustration 1: Οι Βίκινγκ στον Αστερίξ

Πως λοιπόν ξέρουμε την μυθολογία τους αφού εκείνοι ήταν πολύ απασχολημένοι σφάζοντας και κατακτώντας για να μάθουν γραφή και ανάγνωση; Η απάντηση είναι ότι την μαθαίνουμε από τρίτες πηγές, συνήθως χριστιανικές, οι οποίες δεν έτρεφαν και ιδιαίτερη συμπάθια στους Βίκινγκς, πράμα που τις κάνει να μην είναι αντικειμενικές. Άλλη μία πηγή είναι η ίδια η Σκανδιναβία , αλλά σε μεταγενέστερη εποχή. Έτσι οι πληροφορίες τείνουν να είναι αλλοιωμένες μιας και είναι δύσκολο να διατηρηθούν οι μύθοι ανέπαφοι, όταν περνάν από στόμα σε στόμα. Για αυτούς τους λόγους υπάρχουν μερικές παραλλαγές στους μύθους , τις οποίες θα αναφέρω στο τέλος κάθε κεφαλαίου.


Ας πάμε λοιπόν στην πρώτη μας ιστορία....



Πως χτίστηκε το τοίχος της Valhalla και πως απέκτησε ο Οντιν το άλογο του δλδ....


Η πρώτη μας ιστορία διαδραματίζεται μετά των πόλεμο των Αίσιρ με τους Βάνιρ ( περισσότερες πληροφορίες για αυτούς στο μέλλον ). Σε αυτήν περιγράφεται πως χτίστηκε το μυθικό τοίχος γύρω από την πόλη της Ασγκαρντ (Asgard) που σημαίνει πόλη των θεών.


Ήταν ακόμα η αρχή των χρόνων, αλλά ύστερα από πολλά χρόνια από τον πόλεμο των Αισιρ με τους Βάνιρ. Η Ασγκαρντ υπήρχε ακόμα περήφανη πάνω στον λόφο όπου την έχτισαν οι θεοί , αλλά το τοίχος που είχαν ανυψώσει οι Βάνιρ με την μαγεία τους είχε ερειπωθεί. Οι θεοί χρειάζονταν ένα ισχυρό τείχος ξανά για να τους προστατεύει από τους γίγαντες που βρίσκονταν πάντα σε πόλεμο με τους θεούς, αλλά κανένας δεν έπαιρνε την ευθύνη να το χτίσει.

Μία μέρα όπως όλες οι άλλες, οι θεοί μάλωναν μεταξύ τους ποιος να χτίσει το τοίχος.


-Thor εσύ που είσαι κτήνος παιδί μου δεν πάς μία να χτίσεις το τοίχος; Του είπε ο Odin

-Απαπαπα. Δεν μπορώ. Εγώ είμαι πολεμιστής όχι κτίστης. Έχω να πάω να σκοτώσω και κάνα γίγαντα γιατί έχω καιρό και μπορεί να προσβληθούν. Βάλε τον Λόκι να χτίσει το τοίχος που δεν κάνει και τίποτα.

-Μα τι λες ; Του αντιγύρισε η Freya. Αυτός με το μυαλό που κουβαλάει αντί για τοίχος θα φτιάξει κήπο.

-Ε και τότε ποιος θα χτίσει το τοίχος που θα μας προστατεύει από τους γίγαντες ; Ρώτησε ο Odin. Και εφόσον είδε ότι όλοι τον κοιτούσαν σκεφτηκά συμπλήρωσε. Αααα όχι. Εγώ δεν μπορώ . Εγώ είμαι φτιαγμένος για να διοικώ, ποιος θα διοικεί αν κάθομαι και χτίζω το τοίχος;

-Εγω θα χτίσω το τοίχος ώ Odin πατέρα των Θεών. Είπε ένας άνθρωπος που δεν είχαν αντιληφθεί ότι βρισκόταν εκεί. Μέσα σε 18 μήνες μπορώ να το έχω έτοιμο. Θα είναι υψηλότερο και γερότερο από το προηγούμενο. Τίποτα δεν θα μπορεί να το διαπεράσει ο μέγα Odin.

-Δεν ακούγεται άσχημη προσφορά σου ξένε. Αλλά είμαι σίγουρος ότι θα θες κάτι για αντάλλαγμα. Τι ζητάς λοιπόν για να χτίσεις το θαυμάσιο τείχος σου;

-Α τίποτα σημαντικό ω Odin. Την Freya για γυναίκα μου.....

-Είσαι τρελός άνθρωπε μου;;; Είναι δυνατόν να σου δώσω την πιο όμορφη θεα για γυναίκα σου; Μήπως θες και τίποτα άλλο ; Είπε ειρωνικά ο Odin.

-Α ναι. Γιατί όχι; Αντιγύρισε ο ξένος. Θέλω και το φεγγάρι και τον ήλιο.

-Α δεν πάμε καλά. Έξω από δω. Δεν υπάρχει περίπτωση. Του είπε ο Odin.

-Περίμενε λίγο ξένε να το συζητήσουμε. Είπε ο Λόκι στον άγνωστο που είχε γυρίσει και άρχιζε να φεύγει. Μεγάλε Odin. Έλα λίγο μαζί μου να σου πω.
Ίσως να μπορούμε να επωφεληθούμε από αυτόν τον ξένο . Είπε ο Loki στον Odin όταν ξεμάκρυναν λίγο.

-Είσαι τρελός και εσύ; Βασικά τι ρωτώ....

-Όχι όχι . Άκου με λίγο. Ο ξένος ζητάει 18 μήνς για να χτίσει το τοίχος. Εμείς μπορούμε να του δώσουμε διορία 6 μήνες υπό την προϋπόθεση να το χτίσει μόνος του. Αν μέσα σε αυτούς τους 6 μήνες δεν έχει τοποθετήσει και τον τελευταίο λίθο στο τοίχος η συμφωνία ακυρώνεται. Δεν υπάρχει περίπτωση να προλάβει ένα άτομο να χτίσει το τοίχος σε τόσο λίγο καιρό, έτσι θα έχουμε ένα μισοχτισμένο τοίχος δωρεάν να τελειώσουμε εμείς.

-Είσαι μια νυφίτσα εσύ... Το μόνο πρόβλημα είναι ο Thor. Σιγά μην καταλάβει το σχέδιο μας. Θα τον στείλω να κυνηγήσει κάναν γίγαντα μην μας κάνει χαλάστρα. Πήγαινε να τον βρεις και πες του ότι του δίνω αποστολή να κυνηγήσει γίγαντες. Δεν πρόκειται να σου πει όχι. Εγώ εν το μεταξύ θα συγκαλέσω το συμβούλιο να τους πω το σχέδιο μας.

Αφού λοιπόν το συμβούλιο έγινε και συμφώνησαν με το σχέδιο του Odin ( του Loki είναι, αλλά δεν το λέμε ), Ο μεγάλος Odin και ο Loki πήγαν να βρουν τον ξένο που καθόταν με τον Heimdal, τον φύλακα της γέφυρας που ένωνε την πόλη με τον υπόλοιπο κόσμο, και παίζαν ζάρια.

-Ξένε. Είπε ο Odin με την περηφάνια που διακατέχει τον αρχηγό των Θεών. Αποφασίσαμε στο συμβούλιο να δεχτούμε την πρότασή σου υπό έναν όρο.

-Ποιος είναι αυτός ο όρος ο Odin;

-Να έχεις έτοιμο το τοίχος μέσα σε 6 μήνες και να μην σε βοηθήσει κανένας. Αν δεν έχει τοποθετηθεί και ο τελευταίος λίθος μέχρι την πρώτη ημέρα του καλοκαιριού η συμφωνία ακυρώνεται.

-Οι όροι είναι πολύ σκληροί Odin. Αντιγύρισε ο ξένος

-Ενω η αμοιβή οχι;

-Έχεις δίκιο ω Odin. Αλλά θα ήθελα μια χάρη. Να με βοηθήσει στο έργο μου το άλογο μου ο Svadilfari.

Ο Odin κοίταξε τον Loki.

-Δεν νομίζω ότι έχουμε να φοβόμαστε ένα άλογο, ω Odin. Ασε τον ξένο να τον βοηθήσει το άλογο του. Να δείξουμε ότι έχουμε και κατανόηση.

-Έχεις δίκιο του απάντησε ο Odin και γυρνώντας προς τον ξένο είπε. Πολύ καλά ξένε . Μπορείς να έχεις σαν βοηθό το άλογο σου. Αλλά θυμήσου, αν δεν έχει μπει και ο τελευταίος λίθος μέχρι την πρώτη μέρα του καλοκαιριού η συμφωνία ακυρώνεται.

illustration 2: Ο χτιστης με το άλογο του

O χτίστης έπιασε αμέσως δουλειά. Με μόνο θεατή την Σιφ, που είχε κάτσει και τον παρακολουθούσε που δούλευε, μιας και ο άντρας της ο Thor είχε βγει για κυνήγι. Ο χτίστης πήγε σε ένα λόφο μαζί με το άλογο του , όπου υπήρχαν μερικοί τεράστιοι ογκόλιθοι. Α αυτοί είναι ότι πρέπει είπε και μάζεψε 5 μεγάλους μαζί , τους έδεσε με ένα δίχτυ και έβαλε το άλογο να τους σύρει μέχρι εκεί που έχτιζε το τοίχος. Αμάν τι κτήνος είναι αυτό σκέφτηκε η Sif όταν είδε το άλογο να σέρνει 5 τεράστιους ογκόλιθους πίσω του. Ηρέμησε σκέφτηκε , ένα δυνατό άλογο δεν κάνει την διαφορά. ΑΜΑΝ, αυτό που είδε της έκοψε την ανάσα και έτρεξε αμέσως στον Odin.

-Odin Odin. Έχει φέρει ο χτίστης το άλογο του που τελικά δεν είναι άλογο, μάλλον μπουλντόζα είναι γιατί κουβάλαει τεράστιους βράχους και μπορεί και τους τοποθετεί.... βασικά έλα να δεις , δεν θα με πιστέψεις.

Ο όντιν ακολούθησε την Sif στο τοίχος και είδε τον χτίστη με το άλογο του να έχουν μαζέψει περισσότερες πέτρες και να τις τοποθετούν. Μέχρι και το άλογο σήκωνε με τις οπλές του πέτρες και τις έβαζε. Ο Odin κατάλαβε ότι η Σιφ είχε δίκιο που ανησυχούσε. Με αυτόν τον ρυθμό το τοίχος πολύ πιθανό να ήταν έτοιμο στην ώρα του. Αμέσως πήγε να βρει τον Loki , οποίος ήταν και λιάζονταν πάνω σε μια πέτρα.

-Βρε κολοβό φίδι που μου το παίζεις και πονηρός. Τι είπες να χτίσει ο ξένος τον τοίχο και να δώσουμε τόσο μεγάλη αμοιβή. Το άλογο του είναι τρομερό. Μαζί του μπορεί να το χτίσει το τοίχος στην ώρα του.

-Εντάξει μωρέ. Χαλάρωσε . Θεοί είμαστε. Σιγά μην το τελειώσει στην ώρα του. Και αν δούμε τα σκούρα κάτι θα σκεφτούμε

-Κάτι θα σκεφτείς!!! Το καλό που σου θέλω κακομοίρη μου. Δικιά σου ιδέα ήταν. Κανόνισε. Είπε ο Odin και έφυγε, αφήνοντας τον Loki να λιάζεται.


Ο καιρός περνούσε και ο χτίστης με το άλογο του προχωρούσαν γρήγορα την δουλειά. Το άλογο ακούραστο μετέφερε τους μεγάλους ογκόλιθους και ο χτίστης τους τοποθετούσε στο τοίχος. Τρεις μέρες πριν την διορία το τοίχος είχε σχεδόν τελειώσει εκτός από την κορυφή της εισόδου. Ο χτίστης είπε στο άλογό του να φέρει έναν μεγάλο ογκόλιθο που είχαν βρει σε έναν λόφο μακριά για να τον βάλει το πρωί και έπεσε για ύπνο. Ο Odin οργισμένος βρήκε τον Loki, ο οποίος αυτή τη φορά είχε αράξει και απολάμβανε το ποτό του στο φεγγαρόφωτο.

-Βρε ανεπρόκοπε. Είπε ο odin και τον άρπαξε από τον γιακά. Δεν σου είπα ότι έτσι και τελειώσει το τοίχος στην ώρα του θα σε σκοτώσω;

-Ενταξει μωρε. Χαλάρωσε. Θεοί είμαστε . Κάτι θα βρούμε μέχρι τότε. Σιγά μην το τελειώσει

-Τι σιγά μην το τελειώσει βρε; Το τέλειωσε ήδη . Ένας ογκόλιθος του έμεινε μόνο

-Μπα; Πέρασαν κιόλας 6 μήνες. Οκ οκ μην νευριάζεις, κάνεις ρυτίδες. Κάτι θα σκεφτώ.
Το καλό που σου θέλω. Αλλιώς θα σε κρεμάσω από τα αυτιά και θα σε κάνω ξωτικό καημένε μου.

Ήδη μια ιδέα άρχισε να σχηματίζεται στο μυαλό του πονηρού Loki, καθώς ο Odin ξεμάκραινε βρίζοντας.


O χτίστης ήταν στον δεύτερο ύπνο και έβλεπε όμορφα όνειρα που περιλάμβαναν την freya το φεγγάρι και τον ήλιο. Ο Svadilfari κουβαλούσε τον μεγάλο ογκόλιθο που θα κοσμούσε την κορυφή της πύλης. Ξάφνου άκουσε μια φωνή

-Svadilfari θα'ρθείς; Θα κάνουμε μπανάνα

Ο Svadilfari γύρισε προς το μέρος που ακούστηκε η φωνή και είδε μία πανέμορφη φοράδα να τον κοιτάζει στο φεγγαρόφωτο , και να χτυπάει χαριτωμένα την μπροστινή της οπλή στο έδαφος. O Svadilfari τα έχασε από την ομορφιά της, αλλά είχε και μία πολύ σημαντική δουλειά που έπρεπε να τελειώσει.

-Στοίχημα ότι δεν μπορείς να με πιάσεις . Χιχιχι είπε η φοράδα στον Svadilfari και του έκλεισε πονηρά το μάτι. Πριν προλάβει να τις απαντήσει γύρισε και άρχισε να τρέχει.

Κάπου εκεί ξέχασε ο Svadilfari την δουλειά του και άρχισε να την κυνηγά. Η φοράδα όμως ήταν πολύ γρήγορη και ο Svadilfari δεν μπορούσε να την προλάβει. Κάθε τόσο γυρνούσε και του έλεγε χαριτωμένα λογάκια τα οποία τον ξεσήκωναν και τον έκαναν να θέλει να την πιάσει ακόμα περισσότερο. Του κάκου όμως. Η φοράδα ήταν πολύ γρήγορη.

Το πρωί ξύπνησε ο χτίστης και είδε ότι ο ογκόλιθος ήταν ακόμα στην θέση που βρισκόταν και την προηγούμενη μέρα. Ο Svadilfari αφαντος. Όσο και να του φώναξε το πιστό του άλογο δεν ερχόταν. Διάολε. Τώρα αποφάσισε να κατέβει σε απεργία; Ο χτίστης δοκίμασε να σηκώσει μόνος του τον ογκόλιθο αλλά δεν κατάφερε ούτε να τον κουνήσει. Φτου την κάτσαμε είπε και άρχισε να ψάχνει τον Svadilfari. Για δύο μερόνυχτα έψαχνε αλλά τίποτα. Ο Svadilfari δεν βρισκόταν πουθενά. Την τρίτη μέρα το πρωί, και πρώτη του καλοκαιριού γύρισε πίσω στο τείχος, όπου βρισκόταν μαζεμένοι οι θεοί.

-Χτίστη, είπε ο Odin με μεγαλοπρέπεια. Βλέπω ότι το τοίχος δεν είναι έτοιμο, άρα η συμφωνία μας ακυρώνεται. Μπορείς να φύγεις χωρίς να πάρεις ούτε την Freya ούτε τον ήλιο αλλά ούτε και το φεγγάρι.

-Μα μόνο ένα λιθαράκι λείπει. Δεν είναι δικαιο αυτο

-Χτίστη. Η συμφωνία είναι συμφωνία. Είχαμε συμφωνήσει ότι αν λείπει έστω και ένας λίθος η συμφωνία ακυρώνεται

-Οι θεοί με κορόιδεψαν. Βροντοφώναξε ο χτίστης. Είστε όλοι σας ψεύτες και απατεώνες. Κανείς δεν μπορεί να κοροϊδέψει έναν γίγαντα και να μείνει ατιμώρητος. Είπε ο ξένος και μέσα στα νεύρα του χάλασε η μεταμφίεση και μπροστά στους θεούς εμφανίστηκε ένας πελώριος άντρας.

-Μπορείς να το επαναλάβεις το τελευταίο που είπες σε παρακαλώ; Έχω πρόβλημα με τα αυτιά μου . Είπε ο Odin ήρεμα στον γίγαντα.

-Είπα. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΡΟΙΔΕΨΕΙ ΕΝΑΝ ΓΙΓΑΝΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ. ΟΥΤΕ ΟΙ ΘΕΟΙ. ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ;

-Ναι αλλά δεν έχει πια σημασία ανταπάντησε ο Odin

-Γιατι;;;

-Σήμερα το πρωί γύρισε ο Thor και υποθέτω ότι μάλλον σε άκουσε

-Μα....

Πριν προλάβει να τελειώσει την πρόταση του ο γίγαντας, το πελώριο χέρι του Thor έπεσε στο κεφάλι του γίγαντα και τον άφησε στον τόπο. Οι θεοί κάθισαν και θαύμασαν το μεγαλόπρεπο τοίχος το οποίος όντως έμοιαζε απόρθητο. Μόνο ο Odin καθόταν βλοσυρός, γιατί σκεφτόταν ότι χτίστηκε με πονηριά και έτσι χάλασε η τιμιότητα που διακατείχε την Asgard.


Κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία του τοίχους της Asgard. Όπως όλοι καταλάβαμε η φοράδα ήταν ο Loki μεταμορφωμένος. Οι θρύλοι λένε όμως ότι ο Svadilfari μάλλον τον πρόλαβε κάπια στιγμή, γιατί γύρισε ύστερα από μήνες στον Odin και του έδωσε ένα πανέμορφο πουλάρι οχτώ πόδια και του είπε.

-Ορίστε ένα δώρο από εμένα προς εσένα ο μέγιστε Odin. Είθε αυτό το πουλάρι να γίνει το πιστό σου άτι που θα σε κουβαλάει στην μάχη σαν τον άνεμο. Πάω εγώ τώρα. Είπε και ξεμάκρυνε τρίβοντας τα οπίσθια του.

Έτσι λοιπόν μαθαίνουμε και την προέλευση του Sleipnir , του αλόγου του Odin

illustration 3: Ο Sleipnir

illustration 1 : http://blogs.sundaymercury.net/weirdscience/asterix-and-the-vikings-8.jpg
illustration 2 : http://en.wikipedia.org/wiki/File:Master_builder_by_Robert_Engels.jpg
illustration 3 : http://www.allfreeportal.com/imghost/images/119067Artista2-Odhinn-2.jpg


Links
http://en.wikipedia.org/wiki/Sva%C3%B0ilfari
http://siliconknights.net/forums/showthread.php?t=12164
http://www.goddessfreya.info/stories/storyf5.htm
Βιβλιογραφία
The Children of Odin by Padraic Colum ISBN 0-689-86885-5
Μύθοι των Βορείων – R.I Page εκδόσεις παπαδήμα

Let the journey begin

Αυτό εδώ το μπλογκ είναι καθαρά για μυθολογία. Για να το βλέπω εγώ το λέω, μιας και το προηγούμενο που ήταν για video games κατέληξε γενικού περιεχομένου...... Αυτό εδώ λοιπόν το μπλογκ θα είναι μόνο για μυθολογία. Λίγο ιδιαίτερη μυθολογία, μιας και όλα τα άρθρα σχετίζονται σε αληθινούς μύθους , γραμμένους όμως με λίγο πιο ανάλαφρο ύφος, ώστε να έχει και περισσότερη πλάκα. Γενικότερα προσπαθώ να μην κάνω αλλαγές στην πρωτότυπη ιστορία και όταν κάνω το αναφέρω.

Για αρχή θα ξεκινήσουμε με την μυθολογία των βορείων. Γενικώς επειδή υπάρχουν διάσπαρτες πηγές και γενικότερα οι λαοί τότε δεν είχαν καταγράψει την μυθολογία τους, είναι λίγο δύσκολο στο να υπάρχει ξεκάθαρη άποψη για αυτούς τους μύθους. Όμως ας μην τα σκεφτόμαστε αυτά και ας αφήσουμε τον παγωμένο αέρα του βοριά να μας ταξιδέψει στα κρύα Φιόρδ μα τον Όντιν!!!!